Umut denen bişey var

İnsanın duygularını kaybetmesi ne kötü bişey.Mutlaka herkesin başına gelmiştir.Bu duygu sevgi olur,nefret olur,kin olur..olur da olur. Sadece birine bunlardan birini hissetmeniz,sizi siz yapan şeydir aslında.İnsan duymadan,düşünmeden,hissetmeden yapamaz ne de olsa. Peki bunları kaybettiğinizi düşünün bi de.Düşünebiliyo musunuz? Ben düşünüyorum.Ve hatta bizzat yaşıyorum. Böyle berbat bişey yok.Boş boş bakmak,konuşulanları anlamamak,herşeyi unutmak falan filan.Bunları yaşıyorum ve elimden en ufak bişey de gelmiyo.Düzeltemiyorum.Ayrıca fazlasıyla da korkuyorum.Ya hep böyle devam ederse? Umudum etmemesi yönünde.Arada bi ışık veriyo çünkü.Ama böyle devam ederse sonu kötü olacak gibi.Sürekli bunu düşünmekten de yoruluyorum bazen.Yemin ederim akli dengemi yitirmek üzereyim.Hayatım sürekli seçenekler arasında acaba benim için hangisi iyi diye düşünerek ve sonuçta en berbatına kalarak sonuçlanmasıyla geçicek sanırım. Sürekli evet bu sefer olcak,işte istediğim bu diyerek,daha sonra da hayır ya istediğim bu değilmiş ki benim diye vazgeçerek ömür geçirirsem çok yaşamam heralde. Hadi bana yardım edin beni düzeltelim. Neyse ki umut denen bişey var