Kişilik üzerine birkaç bişey söylemek istiyorum bugün.
Aklımın almadığı bişey var çünkü bu aralar.İnsanların yaşlarına rağmen neden kişiliklerinin bu kadar oturmamış olduğunu düşünüyorum mesela sık sık.
Bu kadar zor olmamalı olgunlaşmak,mantıklı düşünmek,kişiliğini oturtabilmek.
İşte insanlar böyle böyle kötü oluyorlar,bu şekilde karşılarındakini üzüyorlar.
Ne istediğini bilmemeyi getiriyor bir de bu durum tabii beraberinde.Ardından dengesizlikler başgösteriyor.Bi de yalan söyleme kısmı var bu işin.
Azcık adam olun,azcık insan olun.Bu kadar zor olmamalı herhalde.
Dengesiz davrandığınız zaman insanların üzüleceğini bilin.Empati yapın mesela.Bi onun yerine koyun kendinizi.Ağzınızdan çıkan ufacık bi kelimenin bile karşıdaki için ne ifade edeceğini düşünün.Ona göre konuşun,kendinize göre değil.
Böylece ne siz üzülürsünüz,ne karşıdaki..
Hem belki oturmuş bi kişiliğe sahip olmanızın ilk adımı olur bu da.
Ufak bir tavsiye sadece,kulağınıza küpe.