it is all about believing

Yazıya başlamak için 10 kelime yazıp sildim. Sonunda bu durumu yazıya giriş olarak düşünüp başladım yazmaya çok şükür. Bi yerden giriş yapmak lazımdı,yaptım.Muhtemelen bu yazının da başıyla sonu arasında öss sorularında paragraflar gibi konu kaymaları olacak.Şimdiden uyarımı yapayım. Geldik 25'e.Evet Eylül ayının 8. gününde yepyeni bir yaşa girdim. Ablam 25 yaşına girdiğinde "ablaaa 30'a 5 var yaa ehe ehe" diye sırıtıp dalga geçen ben,şimdi bu lafı bana kim söyleyecek acaba diye bekliyorum.Bekliyorum da kimse demedi.Biri diyeydi iyiydi.Zira hedeflerime kavuşmak için kendime biçtiğim 5 yıldan kaldı bana 3,5.Tabii şimdi beni aldı bir korku.Bildiğin 3,5 yani.(ince esprim gözden kaçmasın,babamın kızıyım.) Gerçi şu yaşımda elimdekiler tam da istediğim şeyler.Hepsine sahibim.Sevdiğim bir işim,sevdiğim bir sevgilim,sevdiğim bir evim var.Yoğunum,yoruluyorum belki ama keyifliyim.Ailem,arkadaşlarım hepsi yerli yerinde.Daha ne isterim?İstediğim tabii ki daha fazlası değil.Ama 3,5 yıl içinde hedefimi tamamlamış nirvanaya ulaşmış olayım.Bi bunu isterim. Yavaş yavaş olacak ama.İnanıyorum ben buna,ki inanmamam için de bi sebep yok. O zaman bekleyip göreceğiz canlar. sonuçta "İt's all about believing" NOT:Bugün de seviyorum çok şükür.

Dedim

Gülüşüne her şeyin değeceğini düşündüğünüz Bakınca içinizin eridiği Saatlerce susup sessizlikte aynı sesi duyabileceğiniz Seni seviyorum demeden sevgisini hissedebileceğiniz O'nsuz tek bir anınızın geçmediği Alışkanlıktan öte bağlanmayı yaşadığınız Şarkılarda değil,sokaklarda andığınız Elini tutmadan,sesini duymadan gününüzün aydın olmayacağı biri var mı hayatınızda? Benim var. Ve çok mutluyum.

başlıksız yazı

ne bu sendeki anlasilmaz tavirlar? gulusu mu seni senden eden? bakisi mi aklini basindan goturen? ki zaten sen biliyorsun bunlari cocuk, yapma. et itirafini kendine, sus sonra.ama gercekten sus.kimseyle konusma, kendinle ozellikle.icindekiyle konusursan zaten, bitti.daha da iflah olmazsin.o icindeki var ya, seni en olmaz zamanlarda alir götürür. en olmaz zamanlarda hatirlatir onu sana.o yuzden sus, ama gercekten sus.suya bile anlatma.ya da kagitlara.ya da bulutlara.ya da ne bileyim işte, daha anlatacak neyin, kimin varsa. sus işte ya.susmak kolay bi eylem sonuçta. konusmaktan daha kolay.anlatmaktan daha kolay.dusunmekten daha kolay. yormaz seni susmak.dökme icini. dokme içini doktukce acitir seni. goreceksin, konusacaksin ama alisacaksin.abartmamak lazim belki de.nihayetinde ask alt tarafi.engeli tek, ama cok buyuk.korkutan seni o engel mi? yoksa sen misin? yoksa ikisi de mi? amaaann sıkma be canini.bu da gelip gecicek.sen neleri atlatmadin ki.asık ol, acı çek, uzul, ağla, yaz, dök, konuş, o buyuk engele lanet oku, isyan et geç kalmalarina, yine mutlu olamamalarina.rutin acilarini yaşa ve devam et yaşamaya. yapacak başka bi'sey mi var sanki bundan daha başka biraz bosver, biraz eyvallah de, bi kahve söyle, bi sigara yak.. denize bak ve sunu söyle; kahveyle sigara da çok iyi gidiyo be..

Bir Hobi Olarak:Salaklık

mesela sen şimdi salaksın.Bi düşün hayal et tamam mı? Ettin mi? heh şimdi onun üstüne iki katını daha koy.işte o da ben oluyorum. hayır bundan çok değil bi kaç zaman önce yeni yeni kurtulmuşsun.sonra ne oluyo da boyle oluyosun sen guzel kiz ben anlamiyorum.noldu diğer salak olmayan nötr kıza.çok düşünüp çok kafa yoruyosan olan beyin hucrelerine oluyor canım.yoksa bi haltın olduğu yok yani.bu arada bilen bilir, canım kelimesini de hic sevmem. yine de herseyin hayırlısı.keşke yazı yazarken gosterdigim özeni hayatimda da gostersem.daha mutlu olurum belki. hayir ben anlamiyorum dilekse dilek duaysa dua.ne istedigim belli. DAHA NE LAN? Neyse gideyim de çay içip yatayım Ama hislerim harekete gectigi an salaklık bende hobi.

Umut denen bişey var

İnsanın duygularını kaybetmesi ne kötü bişey.Mutlaka herkesin başına gelmiştir.Bu duygu sevgi olur,nefret olur,kin olur..olur da olur. Sadece birine bunlardan birini hissetmeniz,sizi siz yapan şeydir aslında.İnsan duymadan,düşünmeden,hissetmeden yapamaz ne de olsa. Peki bunları kaybettiğinizi düşünün bi de.Düşünebiliyo musunuz? Ben düşünüyorum.Ve hatta bizzat yaşıyorum. Böyle berbat bişey yok.Boş boş bakmak,konuşulanları anlamamak,herşeyi unutmak falan filan.Bunları yaşıyorum ve elimden en ufak bişey de gelmiyo.Düzeltemiyorum.Ayrıca fazlasıyla da korkuyorum.Ya hep böyle devam ederse? Umudum etmemesi yönünde.Arada bi ışık veriyo çünkü.Ama böyle devam ederse sonu kötü olacak gibi.Sürekli bunu düşünmekten de yoruluyorum bazen.Yemin ederim akli dengemi yitirmek üzereyim.Hayatım sürekli seçenekler arasında acaba benim için hangisi iyi diye düşünerek ve sonuçta en berbatına kalarak sonuçlanmasıyla geçicek sanırım. Sürekli evet bu sefer olcak,işte istediğim bu diyerek,daha sonra da hayır ya istediğim bu değilmiş ki benim diye vazgeçerek ömür geçirirsem çok yaşamam heralde. Hadi bana yardım edin beni düzeltelim. Neyse ki umut denen bişey var

Gecikmiş yeni yıl yazısı

Ne kadar uzun zaman olmuş ki yazmayalı,sene olmuş 2014.Herkese güzel sağlıklı ve mutlu seneler diliyorum. Yeni yıl,yeni umutlar,yeni heyecanlar,yeni kararlar demek.Ben de bu geleneğe uyarak güzel kararlar alıp sağlam planlar yaptım.Çünkü yeni yıl bu,dileksiz olmaz.İsteyeceksin,dileyeceksin ve bunun için çabalayacaksın ki hepsi senin olsun. Yeni yılların bir güzel yanı da nedir biliyor musunuz?İnsanın bir önceki senedeki haliyle şimdikini karşılaştırması.Geçen yıl bu zamanlar neredeydim?Şimdi neredeyim?Geçen yıl ben nasıl bir insandım?Kimleri üzdüm?Kimleri mutlu ettim?Kimler hayatıma girdi?Kimler hayatımdan çıktı?Bana ne kattılar?Benden ne aldılar? Ve bunun gibi milyonlarca kendimi kıyaslayabileceğimiz sorular bulabiliriz. Ben geçen yıl bu zamanlar ilk iş deneyimi yaşıyordum.Bir lisede ücretli öğretmendim.Geçen yıl bu yıl olduğumdan daha genç,daha körpe,daha toy,daha çocuktum.Üzdüğüm insanlar da oldu mutlu ettiğim insanlar da.Beni üzenler de oldu mutlu edenler de.Hatta bazen bu ikisini yapanlar aynı insanlardı.O zaman içinde bulunduğum şartlardan mıdır olay örgüsünden midir bilinmez,baş etme yetimi kazanamamıştım. Çabuk yıkılıp çabuk dağılıyordum. Bu yıl geçen yılın yarısında girdiğim ikinci işimden ayrıldım. Şimdi iş arayan bir işsizim. Belki yeni bir iş bulacağım belki de tüm yılım böyle boş geçecek. Belki yine beni mutlu eden insanlar da olacak üzen insanlar da.Ben de birilerini mutlu edeceğim ya da üzeceğim. Ama bu yıl geçen yıla göre daha olgun,daha yetişkin,daha mantıklı ve daha baş edici olacağım. Çünkü her yıl biraz daha büyüyorum,büyüyoruz.Başımıza gelen her şeyin mantıklı bir açıklaması var. Gelen giden herkes bize bir şeyler öğretiyor,çünkü hayat bu. Düzen bunu gerektiriyor. Bu yıl da aldığım güzel kararlarıma ulaşmak için elimden geleni yapmam gerekecek. Hedeflerime ulaşmak için kendime verdiğim süreden 1 yıl daha gitti,kaldı 4..Bir yerden başlamak lazımdı ve ben de ikinci üniversitemi okumaya başlayarak bu adımı atmış oldum.2014 yılına ait yapılacaklar listesi aklımda hazır bekliyor. Gelecek yıllarımın en sağlam temellerini atmam gereken yıl bu yıldır belki de.Bu yüzden yapmak istediğiniz ne varsa harekete geçmek için beklemeyin. Düşünün Eyleme geçin Gerçekleştirin Zaten,her yıl bir önceki yıldan daha olgun,bir sonraki yıla göre daha toy olacaksınız. Mutlu yıllar..