yaptığım iş başvurularından birine dönüt aldım.o da görüşmeden sonra olmadı zaten.hala iş aramaktayım.aslında hayatımın bundan sonrasında ne yapacağıma dair en ufak bi fikrim bile yok.aklıma gelen her düşünceden kolayca kendimi soğutabiliyorum.şunu yapayım,olmaz busu var.şunu yapayım,olmaz şusu var.
işin diğer bi güzel tarafı da kimsenin dediğine kulak asmamam.şunu yapsana bak şöyleymiş,bunu yapsana bak böyleymiş.böyle bi durumda aklıma gelen ilk düşünce "of size ne?benim hayallerimi,düşüncelerimi siz nerden bileceksiniz?".e peki sorarlar adama hayallerini gerçekleştirmek için ne yapıyosun?cevap: üç nokta.
yani hiç bişey.ne kadar anlamsız.o zaman neden yaşıyorum ki ben.elimden gelen veya gelecek olan onlarca şey varken neden oturup sadece düşünüyorum.fazla "oluruna bırak"çıyım.aslında bu kadarı da zararlı.bilmiyorum sonumu.bilmek de istemiyorum şu an.
tek istediğim bu kararsızlığıma çare olacak mucizeye bir an önce kavuşmak.
mezun olmasa mıydım?işler sarpa mı sarıyor ne? hiç bişey istediğim gibi gitmiyor son 1 aydır.demek mezun olmak o kadar da güzel bişey değilmiş.ya da öyle mi?(ama olmasaydım oraya geri dönmek zorunda kalırdım.ve bu da istediğim en son şey herhalde.)of karar veremedim.bunu bana zaman gösterecek sanırım.
düşünmek istemiyorum.İS-TE-Mİ-YO-RUMMM!
ben bi dondurma yiyim.
sevgiler.
not: ciddi anlamda başlık konusunda sıkıntılarım var.başlık yazmadan yazsam da çok boş duruyor.hoş değil.sıkıştığım yerde saçmalamak en iyisi sanırım.her zamanki gibi..
